Ορισμένες επιφανειοδραστικές ουσίες με ιδιότητες παρεμπόδισης διάβρωσης χρησιμοποιούνται συνήθως σε ασθενικά όξινα και ουδέτερα διαλύματα, ειδικά σε ελαιώδη λύματα όπου η αντοχή στη διάβρωση μετάλλων βασίζεται συνήθως σε λιπόφιλα επιφανειοδραστικά. Τα επιφανειοδραστικά με αναστολή διάβρωσης μπορούν να σχηματίσουν φιλμ προσρόφησης επί μεταλλικής επιφάνειας. Η ανάλυση ενεργειακού φάσματος XPS και η φασματοσκοπία ηλεκτροχημικής σύνθετης αντίστασης της επιφάνειας ηλεκτροδίου μετάλλου σε μέσο διάβρωσης που περιέχει τασιενεργά μπορεί να αποδείξει ότι οι επιφανειοδραστικές ουσίες δρουν ως αναστολείς διάβρωσης μέσω της επίδρασης γεωμετρικής κάλυψης.

Επί του παρόντος, οι χημικές πλημμύρες είναι η κύρια μέθοδος αποκατάστασης του πετρελαίου στην Κίνα. Τα επιφανειοδραστικά είναι κατάλληλα για χημικές πλημμύρες. Βάσει της πρακτικής εργασιακής εμπειρίας, πολλοί εμπειρογνώμονες και επιστήμονες κατέθεσαν τις ακόλουθες απαιτήσεις για τασιενεργό σε πετρελαιοφόρα πεδία:

Σε αυτή τη βάση, έχουν αναπτυχθεί με επιτυχία μια σειρά νέων επιφανειοδραστικών ουσιών, όπως τα αλκυλοπολυγλυκοσίδια (APG) και γλυκοαμίδιο (APA), τα οποία παράγονται με την αντίδραση γλυκόζης και λιπιδίων με αλκοόλες ή λιπαρά οξέα και ED3A, δραστικότητα και ισχυρή ικανότητα συμπλοκοποίησης με ιόντα ασβεστίου και μαγνησίου, που λαμβάνονται με τροποποίηση ΕϋΤΑ. Μονοσουλφονικός δεκαεξυλικός διφαινυλαιθέρας (C16MADS); Επιφανειοδραστικό GEMINI; δραστικές βιοδραστικές ουσίες, κτλ. Αλλά αυτές οι επιφανειοδραστικές ουσίες δεν χρησιμοποιούνται ευρέως στη βιομηχανία δέρματος. Έχει αναφερθεί ότι αλκυλοπολυγλυκερόλη (APG) και άλλα επιφανειοδραστικά (όπως JFC, κτλ.) Έχουν χρησιμοποιηθεί ως βοηθητικά μέσα εμποτισμού δερμάτων, δερματικά μέσα απολίπανσης, πληρωτικά καθαριστικά, μαλακτικά λιπαρά και βοηθήματα βαφής και λιπαντικού. Η εφαρμογή αυτού του είδους υλικού στην παραγωγή δερμάτων είναι ευεργετική για την προστασία του περιβάλλοντος και την οικολογία.

Τα επιφανειοδραστικά για την εκτόπιση του πετρελαίου μπορούν να διαιρεθούν σε μη ιοντικούς και ιοντικούς τύπους. Προκειμένου να ενισχυθεί η απόδοση των επιφανειοδραστικών ουσιών, οι επιστήμονες έχουν μελετήσει μια σειρά νέων επιφανειοδραστικών ουσιών, όπως μη ιονικές ανιοντικές επιφανειοδραστικές ουσίες, επιφανειοδραστικές ουσίες φθορίου, επιφανειοδραστικές ουσίες Gemini, βιολογικές επιφανειοδραστικές ουσίες και ούτω καθεξής. Αυτά τα νέα επιφανειοδραστικά όχι μόνο έχουν καλή επιφανειακή δραστηριότητα, αλλά έχουν και τις ιδιότητες αντοχής στη θερμοκρασία και αντοχής σε αλάτι. Επί του παρόντος, οι επιφανειοδραστικές ουσίες εξακολουθούν να παρουσιάζουν ορισμένα προβλήματα, όπως σύνθετη διαδικασία σύνθεσης, υψηλό κόστος και ανεπαρκής εφαρμογή. Προκειμένου να επιλυθούν αυτά τα προβλήματα, είναι απαραίτητο να βελτιωθεί η μοριακή δομή των επιφανειοδραστικών ή να αναμειχθούν με αλκάλια και πολυμερές για να γίνει μια πιθανή μέθοδος εκτόπισης πετρελαίου.

Το ελαστικό σιλικόνης είναι ένα είδος πολυμερούς σιλικόνης, παίρνει ελέγχοντας το μήκος του σκελετού και διασυνδέοντας οργανικές ομάδες με σκελετό, το μονωτικό υλικό κατασκευάζεται από καουτσούκ σιλικόνης, στη συνέχεια θα εισαγάγω το ρόλο του μονωτήρα από καουτσούκ σιλικόνης.

Η απόδοση των επιφανειοδραστικών ουσιών στην προστασία του περιβάλλοντος αναφέρεται κυρίως στην τοξικότητα και τη βιοδιασπασιμότητα των ίδιων των επιφανειοδραστικών ουσιών και στη βελτίωση της ταχύτητας απορρόφησης των επιφανειοδραστικών ουσιών σε άλλα χημικά υλικά. Σε αυτή τη βάση, έχουν αναπτυχθεί με επιτυχία μια σειρά νέων επιφανειοδραστικών ουσιών, όπως τα αλκυλοπολυγλυκοσίδια (APG) και γλυκοαμίδιο (APA), τα οποία παράγονται με την αντίδραση γλυκόζης και λιπιδίων με αλκοόλες ή λιπαρά οξέα και ED3A, δραστικότητα και ισχυρή ικανότητα συμπλοκοποίησης με ιόντα ασβεστίου και μαγνησίου, που λαμβάνονται με τροποποίηση ΕϋΤΑ. Μονοσουλφονικός δεκαεξυλικός διφαινυλαιθέρας (C16MADS); Επιφανειοδραστικό GEMINI; δραστικές βιοδραστικές ουσίες, κτλ.

Προκειμένου να βελτιωθεί η απόδοση του ηλεκτρολύτη και η ποιότητα της επικάλυψης, προστίθενται συχνά ορισμένα πρόσθετα. Τα επιφανειοδραστικά είναι ένα από τα κύρια είδη προσθέτων. Τα επιφανειοδραστικά έχουν τις λειτουργίες εξομάλυνσης, φωτισμού, διάχυσης, αλλαγής των φυσικών ιδιοτήτων της επίστρωσης και παρεμπόδισης της διαφυγής της όξινης ομίχλης. Τα επιφανειοδραστικά που χρησιμοποιούνται συνήθως στην ηλεκτρολυτική επικάλυψη είναι Ping Jia, ΟΡ γαλακτωματοποιητής, δωδεκυλοθειικό νάτριο, σουλφονικό νάτριο μεθυλενοδιναφθαλενίου, επιφανειοδραστικό φθορίου, εστέρας πολυαιθυλενοξειδίου λιπαρού οξέος, καστορέλαιο οξειδίου πολυαιθυλενίου κλπ.

Το αραιό διάλυμα του επιφανειοδραστικού υπακούει στον κανόνα της ιδανικής λύσης. Η ποσότητα επιφανειοδραστικού που απορροφάται στην επιφάνεια του διαλύματος αυξάνεται με την αύξηση της συγκέντρωσης του διαλύματος. Όταν η συγκέντρωση φθάνει ή υπερβαίνει μια ορισμένη τιμή, η ποσότητα του προσροφημένου επιφανειοδραστικού δεν αυξάνεται πλέον. Αυτά τα υπερβολικά επιφανειοδραστικά μόρια είναι άτακτα ή υφίστανται με κανονικό τρόπο στο διάλυμα. Η πρακτική και η θεωρία δείχνουν ότι σχηματίζουν ενώσεις σε λύση, οι οποίες ονομάζονται μικκύλια. Επιφανειακή πίεση της μεμβράνης προσρόφησης: Η επιφανειοδραστική ουσία προσροφάται στην διεπιφάνεια αερίου-υγρού για να σχηματίσει μια προσροφητική μεμβράνη. Για παράδειγμα, ένα κινητό πλωτό φύλλο χωρίς τριβή τοποθετείται στη διεπαφή για να ωθεί την προσροφητική μεμβράνη πλάσματος κατά μήκος της επιφάνειας του διαλύματος. Η μεμβράνη παράγει πίεση στο πλωτό φύλλο. Αυτή η πίεση ονομάζεται επιφανειακή πίεση. Ιξώδες επιφάνειας: Όπως η επιφανειακή πίεση, το επιφανειακό ιξώδες είναι μια ιδιότητα των αδιάλυτων μοριακών μεμβρανών.

Η διαλυτοποίηση της μόλυνσης ελαίου με μικκύλια επιφανειοδραστικού μπορεί να είναι ένας σημαντικός μηχανισμός για την απομάκρυνση μιας μικρής ποσότητας υγρής μόλυνσης από στερεά επιφάνεια. Οργανικές ουσίες αδιάλυτες στο νερό προστίθενται σε διαφορετικά μέρη των μικκυλίων για να σχηματίσουν διαφανή και σταθερά διαλύματα λόγω των διαφορετικών ιδιοτήτων τους. Η μη πολική έλλειψη πετρελαίου προστίθεται στον μη πολικό πυρήνα των μικκυλίων και προστίθεται πολική έλλειψη πετρελαίου στην περιοχή της πολικής ομάδας του μικκυλικού κελύφους σύμφωνα με το πολικό μέγεθος και τη μοριακή δομή της ή η πολικότητα του μορίου μόλυνσης πετρελαίου αγκυρώνεται την επιφάνεια των μικκυλίων, ενώ οι μη πολικές υδρογονανθρακικές αλυσίδες εισάγονται στον πυρήνα των μικυλλίων. Επομένως, το αποτέλεσμα διαλυτοποίησης της απομάκρυνσης της μόλυνσης πετρελαίου είναι στην πραγματικότητα ότι η μόλυνση του πετρελαίου διαλύεται στο υγρό πλύσης, πράγμα που καθιστά αδύνατη τη μόλυνση του πετρελαίου από την επιφάνεια του αντικειμένου και βελτιώνει σημαντικά το αποτέλεσμα πλύσης.

Η ποσότητα προσρόφησης στην επιφάνεια αυξάνεται με την αύξηση της συγκέντρωσης του διαλύματος. Όταν η συγκέντρωση φθάνει ή υπερβαίνει μια ορισμένη τιμή, η ποσότητα προσρόφησης δεν αυξάνεται. Αυτά τα υπερβολικά επιφανειοδραστικά μόρια είναι άτακτα ή υφίστανται με κανονικό τρόπο στο διάλυμα. Η πρακτική και η θεωρία δείχνουν ότι σχηματίζουν ενώσεις σε λύση, οι οποίες ονομάζονται μικκύλια. Τα μόρια επιφανειοδραστικού είναι αμφίφιλα μόρια με υδρόφιλες και λιπόφιλες ομάδες. Το νερό είναι ένα ισχυρό πολικό υγρό. Όταν η επιφανειοδραστική ουσία διαλύεται σε νερό, σύμφωνα με την αρχή της ομοιότητας πολικότητας και διαφοράς και απόρριψης της πολικότητας, η υδρόφιλη ομάδα και το νερό της προκαλούνται να διαλυθούν στο νερό και η υδρόφιλη ομάδα και το νερό απωθεί και αφήνει νερό. Ως αποτέλεσμα, τα επιφανειοδραστικά μόρια (ή τα ιόντα) προσροφώνται στη διφασική διασύνδεση, πράγμα που μειώνει την διεπιφανειακή τάση μεταξύ των δύο φάσεων. Όσο περισσότερο επιφανειοδραστικά μόρια (ή ιόντα) απορροφούνται στη διεπαφή, τόσο μεγαλύτερη είναι η μεσαία επιφανειακή τάση.

Η επιφανειακή χημική τροποποίηση είναι η τελική τροποποίηση της επιφανείας με τοπική επίστρωση στην επιφάνεια των ανόργανων σωματιδίων με χημική αντίδραση ή χημική προσρόφηση μεταξύ επιφανειοδραστικών και ανόργανων σωματιδίων. Ο Liu Qian και άλλοι επιφανειοδραστικοί παράγοντες χρησιμοποίησαν πολυαιθυλενογλυκόλη για την επεξεργασία των πολύ λεπτών σωματιδίων SiC. Μοριακές αλυσίδες πολυαιθυλενογλυκόλης τροποποιήθηκαν στην επιφάνεια των σωματιδίων SiC, οι οποίες λειτουργούσαν ως στερικό εμπόδιο για την πρόληψη της επανασύνδεσης στερεών σωματιδίων SiC. Οι σκόνες SiC επεξεργασμένες με επιφανειοδραστικό παράγοντα με ακανόνιστο σχήμα ή συσσωμάτωση μπορούν να προσροφήσουν μακρές μοριακές αλυσίδες επιφανειοδραστικών ουσιών σε επιφανειακά ελαττώματα και εναιωρούμενους δεσμούς σωματιδίων, να επιταχύνουν την αποσύνθεση μεγάλων σωματιδίων ή συσσωματωμένων σωματιδίων και να βελτιώσουν τη διασπορά σωματιδίων SiC.

Σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά των επιφανειοδραστικών, επιλέχθηκαν 9 τύποι επιφανειοδραστικών ουσιών, επιλέχθηκαν 7 από αυτά και διεξήχθησαν πειράματα απομάκρυνσης με ένα απλό τασιενεργό. Επιλέχθηκαν πέντε ενώσεις με καλύτερη επίδραση. Η βέλτιστη σύνθεση 3 μελετήθηκε με ορθογώνιο πείραμα. Οι βέλτιστες τεχνολογικές συνθήκες ήταν A3B2C1D3 με περιεκτικότητα σε πολτό 9%, δόση παράγοντα αποχρωματισμού 0,8%, θερμοκρασία αποσύνθεσης 50 ° C, χρόνος αποπλύσεως 50 λεπτών και φωτεινότητα χαρτιού Newsprint Pulp 56,1% μετά την απομάκρυνση.

Σε διάλυμα, τα επιφανειοδραστικά μόρια μεταναστεύουν στην επιφάνεια των διαλυτών, μειώνοντας την επιφανειακή τάση (νερό ή άλλους διαλύτες). Οι πολικές ομάδες επιφανειοδραστικών κατευθύνονται κατευθείαν προς την επιφάνεια του διαλύτη και οι αλυσίδες υδρογονάνθρακα εκτείνονται στον αέρα. Αυτή η κατανομή καθιστά την εξισορρόπηση της επιφανειακής δύναμης και κατά συνέπεια η επιφανειακή τάση μειώνεται. Η επιφανειακή τάση παρέμεινε σταθερή αφού μειώθηκε στην κρίσιμη συγκέντρωση μικκυλίου και τα μόρια τασιενεργού κατανεμήθηκαν στην επιφάνεια του διαλύτη μέχρις ότου σχηματίστηκε η μονοστρωματική δομή. Η επιφανειακή τάση συμβάλλει στο σχεδιασμό αποτελεσματικού μελανιού. Επειδή η διαδικασία επίχρισης χρωμάτων και αυτές οι παράμετροι έχουν μια μεγάλη σχέση. Πολλά ελαττώματα στο στρώμα χρωματισμού μπορούν να αποδοθούν στην επιφανειακή τάση.

Η βιοαποικοδόμηση των επιφανειοδραστικών ουσιών είναι μία από τις πιο ευρέως μελετημένες μεθόδους και έχει υιοθετηθεί από ορισμένες μονάδες επεξεργασίας λυμάτων. Η μέθοδος μπορεί να χωριστεί σε μεθόδους ενεργοποιημένης ιλύος, μέθοδο αναερόβιας χώνευσης και μέθοδο χρησιμοποίησης του αυτοκαθαρισμού του εδάφους. Όλοι χρησιμοποιούν τα χαρακτηριστικά των μικροοργανισμών που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τασιενεργό ως μοναδική πηγή άνθρακα για να ολοκληρώσουν την αποικοδόμηση του επιφανειοδραστικού.

Σε διάλυμα, τα επιφανειοδραστικά μόρια μεταναστεύουν στην επιφάνεια των διαλυτών, μειώνοντας την επιφανειακή τάση (νερό ή άλλους διαλύτες). Οι πολικές ομάδες επιφανειοδραστικών κατευθύνονται κατευθείαν προς την επιφάνεια του διαλύτη και οι αλυσίδες υδρογονάνθρακα εκτείνονται στον αέρα. Αυτή η κατανομή καθιστά την εξισορρόπηση της επιφανειακής δύναμης και κατά συνέπεια η επιφανειακή τάση μειώνεται. Η επιφανειακή τάση παρέμεινε σταθερή αφού μειώθηκε στην κρίσιμη συγκέντρωση μικκυλίου και τα μόρια τασιενεργού κατανεμήθηκαν στην επιφάνεια του διαλύτη μέχρις ότου σχηματίστηκε η μονοστρωματική δομή. Η επιφανειακή τάση συμβάλλει στο σχεδιασμό αποτελεσματικού μελανιού. Επειδή η διαδικασία επίχρισης χρωμάτων και αυτές οι παράμετροι έχουν μια μεγάλη σχέση. Πολλά ελαττώματα στο στρώμα χρωματισμού μπορούν να αποδοθούν στην επιφανειακή τάση.